سرمایه شرکت در انواع شرکت ها

در شرکت های مختلط سهامی، سهامدارانی که سرمایه آن ها به صورت تعداد سهام است در برابر قروض و بدهی های شرکت فقط تا میزان مبلغی اسمی سهم خودشان مسئولیت دارند . شریک ضامن مسئویت تمام قروض و بدهی های شرکت است حتی اگر بدهی ها بیشتر از سرمایه شرکت باشد. اگر تعداد شریک ضامن بیشتر از یک نفر باشد، مقررات مربوط به روابط بین شرکا و همچنین مقررات مربوط به مسئولیت مقابل طلبکاران، وفق قوانین شرکت تضامنی است.

در شرکت مختلط غیر سهامی، شریکی که به عنوان شریک ضامن است مسئولیت تمام بدهی ها و قروض شرکت را دارد و مسئولیت شریک با مسئولیت محدود فقط تا سرمایه ای که در شرکت گذاشته.

توجه: میزان سرمایه هیچ ارتباطی به تشخیص مالیات نداشته و در نظر گرفتن و اعام سرمایه واقعی وظیفه مدیران و موسسان شرکت می باشد و در اداره ثبت شرکت ها امکان پذیر است.

انواع آورده شرکا :

آورده نقدی :

پول نقد است که شریک یا سهامداری که متعهد به پرداخت آن شده باید در زمان مشخص شده، آن را پرداخت نماید و گرنه مسئول پرداخت اصل و ضرر و زیانی است که طبق قانون در موعد مقرر به صندوق شرکت پرداخت نکرده.

آورده غیر نقدی :

به سه دسته مال مادی ، مال غیر مادی و صنعت تقسیم می شود.
مال مادی زمانیکه به صندوق شرکت وارد می شود باید تقویم شود. مال مادی می تواند منقول باشد مانند رایانه و یا اینکه غیر منقول باشد مانند ملک

مال غیر مادی مالی است که وجود مادی و فیزیکی ندارد ولی از حیث اعتبار ، دارای ارزش مالی است و قابل مبادله است. مال غیر مادی هم در زمان ورود به شرکت باید توسط کارشناسان مربوطه تقویم شود و ارزش مالی آن تعیین شود. مانند اسم تجاری، برند و علامت تجاری، طرح صنعتی

صنعت که شامل فعالیت، هنر و دانش می باشد و در واقع مال معنوی به حساب می آید. بنابراین ورود شریک با آورده صنعت به صندوق شرکت تجاری قابل انجام است. مشروط به اینکه صنعت مجاز و قانونی باشد.

اگر در زمان تشکیل شرکت آورده شرکا و سهامداران نقد باشد که مشخصا باید مبلغی به عنوان سرمایه به صندوق شرکت پرداخت شود و اگر این آورده غیر نقد باشد، باید توسط کارشناس رسمی دادگستری یا کارشناس سازمان بورس و اوراق و بهادار و یا حتی توسط خود شرکا و سهامداران، تقویم به ارزش مالی شود. آورده غیر نقد می تواند اسم تجاری، برند، علامت، طرح صنعتی، سرقفلی، کسب و کار، تکنولوژی خاص و تک، اموال منقول و غیر منقول باشد.

در شرکت های ایرانی سرمایه گذاران خارجی می توانند حتی تا تمام مبلغ سرمایه شریک شوند و سرمایه شرکت را تامین کنند و حتی اگر این سرمایه گذاری به صورت غیر نقدی باشد تقویم به سهم الشرکه یا سهام شده و ارزش مالی آن باید تعیین شود که این امر با توجه به سیساست جذب سرمایه گذاران خارجی کاملا قانونی می باشد.